Radioamatorstwo jest to hobby polegające na nawiązywaniu łączności z innymi radioamatorami za pośrednictwem fal radiowych. Bardzo często wymaga to użycia co najmniej jednej z następujących umiejętności:

• Umiejętności operatorskie - zdolność do odebrania (np. usłyszenia) stacji oraz przekazania informacji tak, aby druga strona również tą wiadomość odebrała. Poza tym wciąż bardzo popularne jest posługiwanie się alfabetem Morse-a, co wymaga od osoby operatorskiej nauki i ćwiczeń,
• Umiejętności konstruktorskie - Budowanie własnych anten jest bardzo popularne. W dawnych czasach ze względów ekonomicznych konstruowanie własnych radiostacji oraz dostosowywanie konstrukcji profesjonalnych również było powszechne, obecnie jest to robione raczej dla własnej satysfakcji.
• Umiejętności turystyczne - często spotykane jest rozstawianie radiostacji na łonie natury.

Każdy licencjonowany radioamator dostaje indywidualny znak wywoławczy. Jest on indywidualny w skali świata. Aby go otrzymać należy zdać egzamin w UKE, po czym wystąpić o przydzielenie znaku. Znak jest ważny 10 lat, egzaminu raz zdanego powtarzać nie trzeba.

Nadawanie na pasmach radioamatorskich wymaga posiadania znaku. Nasłuch nie wymaga specjalnych uprawnień.

• Można:
  • Komunikować się na duże odległości (czasem wymaga to szczęścia)
  • Nadawać na pasmach przeznaczonych do użytku amatorskiego
  • Zdobywać wiedzę techniczną poprzez budowanie własnych konstrukcji
  • Komunikować się na wiele sposobów
    • Głosowo
    • Alfabet Morse-a
    • Wysyłanie obrazów (SSTV)
    • Tryby cyfrowe, wykorzystujące komputer do kodowania i dekodowania sygnałów
  • Brać udział w ćwiczeniach łączności awaryjnej jak i (oby nie) faktycznych działaniach
• Nie można:
  • Nadawać własnej radiostacji z muzyką, której koledzy i koleżanki będą mogli słuchać w aucie